شعر

جنبش بی سر

جنبش بی سر

تاوان فاصله‌ی میان «من» تا «ما»ست

آزمون دوباره‌ی راهی‌ست ناتمام

تکرار بی‌انقطاع تجربه

در «مرز ناممکن»هاست

جنبش بی سر اما

گواه به لب رسیدن پیمانه‌هاست

– پیمانه نه

که گودال‌های صبر توده‌ها-

تو برمیخیزی

و با تو

بارانی از اعتراض 

باریدن گرفت خواهد

جویبارهای جاری خشم

دست‌های خالی زحمت را

با فریادهای فروخفته‌ی «نه» گره میزنند

نفیِ نخستین

جوانه میزند

و زنبوران سخت کوش رهایی

گرده‌افشانان باغ‌های نیمه سوخته‌ی مردم

بر بالهای جوان خود مینویسند:

یا مرگ یا آزادی!

الف. بهرنگ

۱۰ دی ۱۳۹۶

Leave a Reply

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *