زحمتکشان میهن دربندم، هر روزتان نوروز و نورزتان پیروز باد!
شرایط جهنمی و طاقت‌فرسایی که نظام ظالمانه‌ی حاکم بر توده‌های شریف و تحت ستم ایران تحمیل کرده است سالهاست که ضرورت مبارزه‌ی قهرآمیز را در دستور کار مبارزات توده‌ها قرار داده است. نفرت و کینه‌ی به‌حق و بی‌پایانِ آنها از این جرثومه‌ی زشتی و تباهی، و عزم‌شان برای نابودی آن، سالهاست که از هر روزن و از هر مجرایی در حال فوران است چرا که توده‌ها خود به‌عینه دریافته‌اند که «چیزی جز زنجیرهاشان برای از دست‌دادن ندارند» و اینرا هر روز به اشکال مختلف دارند فریاد میزنند.
در شرایط کنونی، امواج عزم و جسارت انقلابیِ توده‌ها و قلب تپنده‌ی آن یعنی مبارزات طبقه‌ی کارگر، بیش از هر چیز نیازمند تشکیلاتی سیاسی‌نظامی است. تشکیلاتی که بتواند این همه جسارت، این همه تهور و این عزم دلاورانه را به جنبشی انقلابی و مسلح مبدل سازد. جنبشی مسلح و توده‌ای که بتواند ماشین سرکوب این نظام نکبتبار را در هم شکند، اراده و قدرت انقلابیِ توده‌ها را بر دشمنانشان تحمیل نماید و با برچیدنِ سلطه‌ی امپریالیسم بر ایران، ریشه‌های نظم طاعونی و استثمارگر آن یعنی سرمایه‌داری وابسته را از بن برکند و در آتشفشان انقلاب بسوزاند.
به امید فرارسیدنِ آن روز!
الف. بهرنگ
۲۹ اسفند ۱۴۰۰ برابر با ۲۰ مارس ۲۰۲۲
